بازیابی چینی پدافند؟
درصورتی که اخبار خرید تسلیحات از چین که از گوشه و کنار توسط برخی رسانه ها درز پیدا کرده است صحت داشته باشد، پیامی استراتژیک به منطقه و جهان ارسال میکند؛ پیامی که نشان میدهد کشورمان در مسیر افزایش توان دفاعی و بازدارندگی گامهای جدی برمیدارد و همکاریهای بینالمللی خود را با بازیگران قدرتمند جهانی تعمیق میبخشد

وبگاه «میدل ایست آی» در گزارشی اختصاصی که اخیراً منتشر کرده است، از تحولی راهبردی در حوزه سامانههای دفاعی کشورمان خبر داده است؛ تحولی که میتواند فصل تازهای را در سیاستهای دفاعی و خارجی تهران رقم بزند. بر اساس این گزارش، کشورمان در حال بازسازی و ارتقای سریع سامانههای دفاع هوایی خود است و در این مسیر، به سامانههای پدافند موشکی زمین به هوای ساخت چین دست یافته است. در همین باره میدل ایست آی مدعی شده و گزارش کرده است: «منابع آگاه به میدل ایست آی گفتهاند که ایران با انجام مجموعه اقداماتی در حال بازسازی سریع سامانههای دفاعی خود است و در این میان، به سامانههای پدافندی مجهز به موشکهای زمین به هوای چینی دست یافته است.یک مقام امنیتی در یکی از کشورهای عربی به شرط ناشناس ماندن به میدل آیست آی اطلاع داده که تحویل موشکهای زمین به هوای چینی به ایران پس از آتشبس انجام شده است.منبع دیگری نیز به میدل ایست آی گفته که به نظر میرسد ایران دارد از روشهای جدید و خلاقانهای برای انجام مبادلات خود استفاده میکند.»این خبر از منظرهای مختلف سیاسی، امنیتی و منطقهای قابل بررسی و تامل است.
بازسازی دفاعی کشورمان؛ ضرورت و واقعیت
کشورمان طی سالهای اخیر با تهدیدات متعددی در حوزه امنیت ملی و دفاعی مواجه بوده است. تحریمهای سختگیرانه، فشارهای منطقهای و نیز حملات متعدد به زیرساختهای نظامی و صنعتی، نیاز به تقویت سامانههای دفاعی را بیش از پیش ضروری ساخته است. در چنین شرایطی، تحویل سامانههای موشکی زمین به هوای چینی که از فناوریهای روز برخوردارند، میتواند گام بلندی در بازسازی و ارتقای توان دفاع هوایی کشورمان باشد. این سامانهها امکان مقابله مؤثر با تهدیدات هوایی و پهپادی را فراهم کرده و لایههای امنیتی جدیدی در برابر تهدیدات هوایی ایجاد میکنند.
اهمیت سیاسی و راهبردی همکاری با چین
ارسال چنین محمولههایی از سوی چین به کشورمان، گویای تحکیم عمیقتر مناسبات راهبردی دو کشور است. این در حالی است که برخی تحلیلگران غربی گمانه زده بودند که پس از حملات گسترده اسرائیل، چین از ایران فاصله گرفته است. اما واقعیت موجود، برخلاف این تحلیلها، نشاندهنده روندی معکوس و تقویت همکاریهاست. سفر وزیر دفاع کشورمان بلافاصله پس از پایان آتشبس به چین نیز گواهی بر اهمیت بالای این همکاریهاست. در همان برهه و پس از سفر وزیر دفاع به مسکو، برخی رسانه ها گزارش کردند که ایران چند فروند جتهای مسلح نسل جدید چینی را خریداری کرده است. موضوعی که مورد توجه تحلیلگران نظامی و امنیتی قرار گرفت و آن ها تاکید کردند که درصورت صحت این خبر تحویل احتمالی جنگنده" جی ۱۰"چین به نیروی هوایی ایران میتواند معادلات راهبردی منطقه را بهطور جدی تحت تاثیر قرار دهد. این جنگنده با فناوری پنهان کاری، سامانه اویونیکی پیشرفته و موشکهای برد بلند، در صورت بهکارگیری مناسب، میتواند بخشی از برتری هوایی اسرائیل را به چالش بکشد.یکی از مهمترین وجوه این همکاریها، تقویت توان دفاعی کشورمان در برابر تهدیدات رژیم صهیونیستی است. بهکارگیری سامانههای دفاع هوایی جدید و پیشرفته، پیام صریحی به طرفهای مقابل ارسال میکند که کشورمان از توان بازدارندگی قوی برخوردار است و قادر به حفاظت از آسمان خود در برابر حملات احتمالی است. این امر میتواند معادلات منطقهای را به نفع تهران تغییر دهد و به نوعی از فشارهای نظامی بکاهد.
کشورمان در یک دهه اخیر و به ویژه پس از ساز ناکوک غرب در پسا برجام، تلاش کرده است تا وابستگی خود به غرب و نظامهای تسلیحاتی سنتی را کاهش و روابط خود را با کشورهای شرقی به ویژه چین و روسیه گسترش دهد. این روند علاوه بر پیامدهای اقتصادی و سیاسی، در حوزه نظامی نیز مشهود است. همکاریهای جدید با چین نه تنها محدود به خرید سامانههای دفاعی نمیشود بلکه میتواند در آیندهای نزدیک به خرید فناوریهای پیشرفتهتر همچون جتهای جنگنده نسل جدید نیز منجر شود. این تحولات، بخشی از سیاست کلان کشورمان برای ارتقای خودکفایی دفاعی و دستیابی به فناوریهای نوین است.
درصورتی که اخبار خرید تسلیحات از چین که از گوشه و کنار توسط برخی رسانه ها درز پیدا کرده است صحت داشته باشد، پیامی استراتژیک به منطقه و جهان ارسال میکند؛ پیامی که نشان میدهد کشورمان در مسیر افزایش توان دفاعی و بازدارندگی گامهای جدی برمیدارد و همکاریهای بینالمللی خود را با بازیگران قدرتمند جهانی تعمیق میبخشد. این امر میتواند به تغییر توازن قوا در غرب آسیا منجر شده و همچنین چشمانداز جدیدی را در مناسبات بینالمللی کشورمان شکل دهد.از سوی دیگر، این تحولات میتوانند واکنشهایی را در میان بازیگران منطقهای و فرامنطقهای برانگیزند و حساسیتها را نسبت به تحولات نظامی ایران افزایش دهند. در نهایت، فصل نوینی از همکاریهای راهبردی با شرق، نقطه عطفی در تاریخ نظامی و سیاسی کشورمان خواهد بود که باید با دقت و هوشمندی آن را رصد کرد.
دیدگاه تان را بنویسید