فضاسازی دشمن پیرامون شروع فرایند اجرایی‌شدن مکانیسم ماشه

سرویس سیاسی فردا: این روزها دشمن با فضاسازی برای شروع فرایند اجرایی‌شدن مکانیسم ماشه برخی نگرانی‌ها را برای مردم ایجاد کرده است. مسئولین جمهوری اسلامی بارها غیرقانونی بودن استفاده از این روش را تبیین کرده‌اند و دیگر کشورهای عضو شورای امنیت سازمان ملل مانند روسیه و چین هم به‌صورت رسمی بر آن تصریح کرده‌اند. روشن است که سه کشور اروپایی به دلیل عمل‌نکردن به تعهدات خود در برجام، حق فعال‌کردن مکانیسم پاراگراف ۳۷ برجام را نداشته و به همین جهت به شکلی غیرقانونی فرایند بازگرداندن قطعنامه‌ها را آغاز کرده‌اند، براین‌اساس لازم است که ایران اقدامی بازدارنده برای هزینه مند کردن این اقدام غیرقانونی طرفهای اروپایی انجام دهد تا منجر به تغییر تصمیم دشمن در فعال‌کردن مکانیسم ماشه شود. تصمیم واحد نظام جمهوری اسلامی در این زمینه به‌زودی اعلام و اعمال می‌شود.

اما آنچه امروز مهم‌تر به نظر می‌آید، روشن‌کردن این نکته است که برخلاف فضاسازی‌های شدیدی که دشمن ایجاد کرده است، قطعنامه‌های تحریمی سازمان ملل علیرغم اینکه کاغذپاره نیستند اما پیامدهای تأثیرگذاری بر اقتصاد ایران نخواهند داشت. البته این مسئله در صورتی‌ست که با تبیین مناسب بار روانی ناشی از فضاسازی‌های دشمن مدیریت شود.

اولین دلیل این واقعیت این است که تحریم‌های اقتصادی ذکر شده در این قطعنامه‌ها به فعالیت‌های هسته‌ای ایران مرتبط است و بسیار کم‌اثرتر از تحریم‌های عمومی و با مصادیق بسیار زیادی‌ست که آمریکا علیه ایران اعمال کرده است. به‌عبارت‌دیگر با بازگشت قطعنامه‌های سازمان ملل تحریم اقتصادیِ جدیدی نیست که به تحریم‌های فعلی اضافه شود.

دلیل دوم این است که با پیگیری نهاد اوفک از جانب دولت زیاده خواه آمریکا، تحریم‌های یکجانبه‌ی این کشور به شکل حداکثری اجرایی می‌شود. که البته ما شاهد هستیم با همه‌ی پیگیری‌ها از جانب آمریکا، این کشور نتوانسته مانع فروش نفت ایران شود و تجارت خارجی ما علیرغم چالش‌ها و موانع جریان دارد. این در حالی‌ست که تحریم‌های سازمان ملل به نسبت تحریم‌های یکجانبه‌ی امریکا، گستردگی و نهاد ناظر و ضامن ندارد.

ممکن است عده‌ای اهمیت بازگشت قطعنامه‌های تحریمی علیه ایران را در ایجاد زیرساخت حقوقی بین‌المللی برای تحریم‌های آمریکا بدانند و مدعی شوند که این زیرساخت قانونی باعث می‌شود که تحریم‌های آمریکا مؤثرتر از قبل اجرایی شود. توضیح داده شد که از نظر حقوقی این قطعنامه‌ها شامل تحریم‌های کم‌شدتی هستند و شامل تحریم صادرات نفت ایران نمی‌شوند اما آنچه جای تردید در نادرست بودن ادعای ایجاد زیرساخت حقوقی برای تحریم‌های آمریکا باقی نمی‌گذارد غیرقانونی دانستن مکانیسم ماشه توسط روسیه و چین به‌عنوان دو عضو شورای امنیت سازمان ملل است که به نبودن مشروعیت قانونی تلاش اروپایی منجر می‌شود و باعث می‌شود بخش مهمی از جامعه بین‌الملل در اجرایی‌شدن این تحریم‌ها جدیت نداشته باشند.

همچنین دشمن با فضاسازی اعمال مکانیسم ماشه را رفتن ذیل فصل هفتم سازمان ملل و مقدمه‌ی جنگ علیه ایران معرفی کرده است. این ادعا در حالی‌ست که اولاً جنگ دوازده‌روزه به ما نشان داد که دشمن برای جنگ نیازی به قطعنامه‌ی سازمان ملل نمی‌بیند، ثانیاً در این قطعنامه‌ها اشاره‌ای به ماده‌ی ۴۲ منشور ملل متحد که زمینه‌ساز توسل به‌زور است ندارد و برای این امر نیاز به قطعنامه‌ی جدیدیست که با وتوی کشورهای چین و روسیه روبرو خواهد شد. آنچه برای عدم حمله‌ی دشمن مهم است نه مکانیسم ماشه بلکه حفظ انسجام ملی و افزایش توان نظامی ایران است.

به لطف تلاش‌های صورت‌گرفته توان دفاعی ما در وضعیت بازدارنده‌ای قرار دارد به همین جهت حفظ انسجام ملی در برابر دشمن و ایجاد آرامش در مردم توسط همه‌ی مسئولین و فعالان سیاسی و اجتماعی و فرهنگی از اهمیت بالایی برخوردار است که یکی از مصادیق آن تبیین میزان اثرات واقعی فعال‌شدن مکانیسم ماشه است.

در همین راستا از همه‌ی مسئولین کشور مخصوصاً دبیرخانه شورای‌عالی امنیت ملی، وزارت‌خانه‌های مختلف دولت، تحلیل‌گران و کارشناسان حوزه‌ی بین‌الملل و اقتصاد لازم است که با تبیین دقیق، کم اثر بودن بازگشتن قطعنامه‌های سازمان ملل را برای جامعه روشن کنند تا دشمن نتواند برساختِ رسانه‌ای نادرستی از مکانیسم ماشه، ایجاد کند و بتوان آثار روانی منفی این مسئله را مدیریت کرد.