نظر آیت الله بهجت در مورد پیاده روی اربعین

پیاده‌روی به سوی زیارتگاه‌های اهل‌بیت علیهم‌السلام، مخصوصاً در اربعین، فضیلت دارد و نشانه احترام عمیق به آن‌هاست.

به گزارش فارس، در آستانه فرا رسیدن ایام اربعین، موضوع پیاده‌روی به سوی مشاهد مطهر اهل‌بیت علیهم‌السلام و اهمیت آن بار دیگر مورد توجه قرار گرفته است.

پرسشی که مطرح می‌شود این است که آیا پیاده‌روی از مسافت‌های بسیار دور به این اماکن مقدس، اعم از زیارت معصومین علیهم‌السلام یا دیگر بزرگان، جایز و صحیح است یا خیر؟

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره در پاسخ به این سؤال فرموده‌اند که: «اگر این پیاده‌روی ضرری نداشته باشد، در تعظیم و بزرگداشت کسی که به زیارت او می‌روند، رساتر و بهتر است.»

ایشان تأکید می‌کنند که پیاده‌روی احترام و تعظیم بیشتری نسبت به زیارت با دیگر وسایل دارد.

ایشان همچنین به خاطرات خود از مراسم اربعین اشاره کرده‌اند که در آن زمان، به‌خصوص در کربلا، جمعیت به حدی زیاد بود که از همان جایی که زائران از اتومبیل پیاده می‌شدند، مثلاً گاراژی روبروی در قبله صحن حضرت سیدالشهدا(ع)، هیچ امکان حرکتی برای افراد وجود نداشت و تنها با صبر و حوصله می‌شد چند قدمی برداشت. 

حتی گفته می‌شد که اگر سوزنی بر زمین بیفتد، به دلیل ازدحام جمعیت نمی‌توان آن را برداشت. فاصله این نقاط تا صحن و سپس تا حرم امام حسین(ع) با وجود این ازدحام بسیار کوتاه اما بسیار سخت و طولانی به نظر می‌رسید.

ایشان اضافه کردند که اگر راه‌ها باز گذاشته شود، جمعیت زائران آنقدر زیاد خواهد بود که شاید از چند فرسخی تا نزدیک حرم، ازدحام و ترافیک جمعیتی به گونه‌ای باشد که حرکت کردن بسیار دشوار گردد.

نکته قابل توجه این است که بیانات آیت‌الله بهجت مربوط به اسفندماه سال ۱۳۷۷ است، زمانی که حزب بعث عراق، راهپیمایی اربعین را ممنوع کرده بود و شرایط حضور زائران بسیار محدود بود.