دریغ از یک معذرت خواهی خشک و خالی !

همیشه گفته می شود که باید از تاریخ آموخت و بسان آیینه عبرتی در آن نگریست. این امر در آموزه های دینی نیز وارد شده است و مثال بارز آن آیه "سیروا فی الارض" می باشد. حال با نگاهی به تجربه کشورهای دیگر به برخوردها واقدامات آنها به هنگام بروز سوانح هایی نگاهی می اندازیم.

به گزارش «فردا»؛ وزیر دفاع اوکراین بعد از سقوط هواپیما ی روسی در سال 2001، خواستار استعفا از مقام خود شد. در این سانحه هوایی، هواپیما به درون دریای سیاه سقوط کرد و 87 نفر از سرنشینان آن جان باختند. وزیر دفاع اسلواکی نیز در سال 2006 به دلیل کشته شدن 42 نفر از نظامیان در یک هواپیمای نظامی از مقام خود استعفا می دهد. در سال 2007 نیز در پی سقوط مجدد هواپیما در برزیل یکی از مسئولان خطوط هوایی از کار بر کنار می شود . در این سانحه هوایی 198 نفر جان خود را ازدست دادند. وزیر دفاع برزیل پس از کشته شدن 187 نفر در سال 2008 از مقام خود خلع شد. او که خود بر صنعت هواپیمایی کشور سالها تکیه زده بود ؛در پی سقوط های پی در پی در مظان اتهام قرار داشت تا اینکه پس از این حادثه هوایی، رییس جمهور لولا در پی اخراج او بر می آید. در 22 می 2010 نیز، هنگامی که 160 تن از مسافران در هواپیمای هندی جان خود را از دست دادند، وزیر خطوط حمل و نقل هنداستعفا از مقام خود را اعلام کرد. این هواپیما که از دوبی به سمت هند در حرکت بود در 200 مایلی بنگالور سقوط می کند و 160 تن از مسافران آن جان خود را از دست می دهند. بعد از این رویداد فرماندار این ایالت در محل حادثه حضور یافته و به ابراز همدردی با بازماندگان و خویشاوندان این سانحه هواپیمایی می پردازد. اینها تنها مشت هایی از خروار حوادث هوایی صورت گرفته در جهان می باشند( آمارهایی که صرفا به عکس العمل این کشورها در یک دهه اخیر می پردازند). بنا بر اساس اداره ثبت سانحه های هوایی در ژنو، از سال 2000 به این سو تعداد سوانح هوایی در اطراف و اکناف دنیا رو به کاهش بوده است و از 190 سانحه در سال 2000 به 128 سانحه در سال 2010 کاهش یافته است. این در حالی است که در چند سال اخیر حوادث متعدد هوایی در ایران به سکه رایج تبدیل شده است و سالانه چندین سانحه هوایی در کشور رخ می دهد.