قنبری: سازمان ملی جوانان شبه‎حزب بود

پنجره: تشکیل وزارت ورزش و جوانان به تأیید شورای نگهبان نیاز دارد، نمایندگان مجلس با ادغام دو سازمان ملی جوانان و تربیت بدنی، وزارتخانه جدیدی تحت عنوان وزارت ورزش و جوانان را شکل دادند. این اقدام مجلس، با واکنش‎هایی مواجه شد و مخالفان و موافقان این طرح نظرات متفاوتی را مطرح کردند. سیاسی بودن طرح و تضاد آن با برنامه چهارم، مهمترین موارد مطرح شده توسط مخالفان بود. داریوش قنبری نماینده ایلام یکی از موافقان این طرح بود و معتقد است: کسانی‎که سیاسی بودن این طرح را مطرح می‎کنند، سیاسی‎کاری می‎کنند. هدف اساسی مجلس، پاسخگو کردن این دو سازمان مهم بود. مخالفان ادغام سازمان ملی جوانان و تربیت بدنی معتقدند، اقدام مجلس، سیاسی بود، آیا واقعا این‎گونه است؟ کسانی‎که این طرح را سیاسی می‎دانند، در واقع‎ خود سیاسی‎کاری می‎کنند. هدف اصلی مجلس، پاسخگو کردن این دو سازمان مهم بود، زیرا این سازمان‎ها به مجلس پاسخگو نبودند و در کل می‎توان گفت، ابزار نظارتی مجلس، مثل سئوال و استیضاح در این دو حوزه کاربرد و کارآیی نداشت. در حالی‎که سئوال و استیضاح کارآمدترین ابزارهای نظارتی مجلس به‎شمار می‎روند. نمایندگان برای استفاده از این ابزار، باید از رییس‎جمهوری سئوال می‎کردند که خیلی مورد توجه نمایندگان قرار نمی‎گرفت. طرح تشکیل وزارت ورزش و جوانان، بیش از 140 رأی آورد و با اکثریت قاطعی به تصویب رسید، دلیل این رأی هم تقویت ابزارهای نظارتی مجلس در مورد سازمان‎های ملی جوانان و تربیت بدنی بود. از طرفی این دو سازمان، اعتبارات زیادی را به‎خود اختصاص می‎دادند و بعضا حتی در حد یک وزارتخانه، تشکیلات و امکانات دارند، اما با این‎حال در برابر مجلس پاسخگو نبودند. عملکرد این دو سازمان را چگونه ارزیابی می‎کنید؟ سازمان ملی جوانان ناکارآمد بود و کارآیی نداشت، شاید اگر یک نظرسنجی از جوانان به‎عمل بیاید، درصد بسیار بالایی از وجود چنین سازمانی اظهار بی‎اطلاعی کنند که نشانگر عملکرد ضعیف این سازمان است. در واقع، سازمان ملی جوانان به یک سازمان کاملا سیاسی تبدیل شده بود و شاید یک شبه‎حزب بود که دولت‎ها سعی می‎کردند از آن به‎عنوان ابزاری برای جلب حمایت استفاده کنند و تحت عنوان رسیدگی به امور جوانان، مسائل تبلیغاتی توسط دولت‎ها مطرح می‎شد، اما در واقع به‎جای این‎که برای جوانان اقدام خاصی انجام شود، عملا به‎نفع دولت‎ها تبلیغات انجام می‎شد. نمونه آن خبرگزاری برناست. اگر این خبرگزاری در حد یک خبرگزاری تخصصی فعالیت می‎کرد و صرفا مسائل سازمان را مطرح می‎کرد، جای بحث نبود؛ اما شاهدیم که برنا به یک خبرگزاری سیاسی بدل شده است. این نشان می‎دهد که سازمان ملی جوانان، به‎معنای واقعی کلمه در خدمت جوانان نبوده است. از طرفی با سازمان تربیت بدنی نیز سیاسی‎کاری بسیار زیادی می‎شد. هیچ‎وقت یک مدیر متخصص و صاحب‎تجربه در تربیت بدنی به‎کار گرفته نشد. همیشه فردی از نزدیکان رییس‎جمهوری، به‎عنوان رییس‎ سازمان تربیت بدنی منصوب می‎شد که تخصص چندانی در حوزه ورزش نداشت. این فرد هم سیاسی‎کاری انجام می‎داد و سیاسی‎کاری‎ها و سیاسی‎کردن مدیریت‎ سازمان تربیت بدنی ضربه‎های بسیار شدیدی بر پیکر این سازمان وارد می‎کرد. در حالی‎که این سازمان علی‎رغم هزینه‎های هنگفتی که می‎شد و علی‎رغم صرف اعتبارات فراوان، نتوانسته جایگاه مناسبی که درخور کشورمان باشد را ایجاد کند. هرچند در مسابقات المپیک آسیایی گوانگجو، به مقام چهارم رسیدیم، اما به‎نظر من جایگاه ایران بسیار بالاتر از این است. در حوزه تربیت بدنی و ورزش عقب‎ماندگی‎های بسیار فراوانی داریم که ناشی از سیاسی دیدین مدیریت سازمان است. با تشکیل وزارت ورزش و جوانان در آینده شاهد رشد و توسعه ورزش و امور جوانان خواهیم بود. به‎نظر شما وزارت ورزش و جوانان، وضعیت را متحول خواهد کرد؟ به‎نظر من، یک تحول اساسی را در حوزه‎های ورزش و جوانان با شکل‎گیری این وزارتخانه شاهد خواهیم بود. مخالفان می‎گویند، تشکیل این وزارتخانه، با مفاد برنامه چهارم منافات دارد؟ اتفاقا، تشکیل وزارتخانه ورزش و جوانان در راستای برنامه چهارم است، طبق این برنامه، کوچک‎سازی دولت مطرح شده است. این سازمان‎ها هرکدام به‎اندازه یک وزارتخانه بودند و با ادغام آن‎ها در واقع در راستای کوچک‎سازی دولت هم گام برداشته شده است. البته ادغام‎ها در آینده ادامه خواهد یافت و شاهد ادغام وزارتخانه‎ها و کاهش تعداد آن‎ها هم خواهیم بود. برخی منتقدان می‎گویند که طرح این لایحه شتاب‎زده انجام شده است، نظر شما چیست؟ تشکیل وزارت ورزش و جوانان شتاب‎زده نبود و حدود یک‎سال (از ابتدای مجلس هشتم) این بحث مطرح بود. از همان زمان بررسی‎ها در بین نمایندگان شروع و کار کاملا پخته شده است و پشتوانه کارشناسی بسیار دقیقی به‎همراه دارد. عدم سنخیت سازمان ملی جوانان و تربیت بدنی از موضوعات مطرح است، آیا شما به این انتقاد، اعتقاد دارید؟ اتفاقا این دو سازمان سنخیت دارند، مثلا وقتی بحث اوقات فراغت است، این اوقات فراغت نیز بعضا با ورزش برطرف می‎شود. تمام گروه‎های سنی به ورزش نیاز دارند و سازمان تربیت بدنی باید نیازها را برطرف کند، اما جوانان بیشترین مخاطبان ورزش هستند. آن‎چه که تحت عنوان عدم سنخیت مطرح است، اساسا برای کم‎رنگ جلوه دادن، اقدام مجلس است. منافع تشکیل وزارت ورزش را چه مواردی می‎دانید؟ قطعا تشکیل این وزارتخانه منافع گوناگون دارد و موجب کارآمدی حوزه‎های ورزش و امور جوانان می‎شود. به‎طور مشخص از سیاسی‎کاری پرهیز خواهد شد، چراکه این سازمان‎ها در گذشته رنگ سیاسی داشتند. با تبدیل شدن به وزارتخانه، به حوزه‎های تخصصی خود خواهند پرداخت و این به‎نفع جوانان و ورزش است.